Senelerini geçirmek belki tanımana yardımcı olabilir ama geçirdiğin senelerde insanı gerçekten tanıyabileceğin hadiseler yaşamamışsanız tanıdım diyemezsiniz.
'Bir adam Hz. Ömer (r.a.)'in yanında bir hususta şâhitlikte bulunmuştu. Ömer ibnü'l-Hattâb hazretleri ona,
' Ben seni tanımıyorum, seni tanıyan birini getir, dedi.
Orada bulunanlardan birisi,
' Ben onu tanıyorum, deyince Hz. ömer,
' Nasıl bilirsin? diye sordu. O da,
' Emin ve âdil bir adam olarak tanıyorum, cevabını verdi.
Hz. Ömer (r.a.) tekrar sordu:
' Gecesini gündüzünü bildiğin, yakın bir komşun mudur?
' Hayır, diye cevap verdi adam.
Hz. Ömer (r.a.) sormaya devam etti:
' İnsanın takvâsını ortaya koyan, muâmelesidir. Bu adam, alış'veriş yaptığın bir kimse midir?
Adam tekrar,
' Hayır, dedi.
Hz. Ömer (r.a.) bu defa;
' Bununla, insanın ahlâkının güzel veya çirkin olduğunu anlamaya imkân veren bir yolculuk yaptın mı? diye sordu.
Adam bu soruya da,
' Hayır, cevabını verince, Hz. Ömer (r.a.),
' Sen onu tanımıyorsun, dedi ve sonra da adama dönerek,
' Git, seni tanıyan birini getir, buyurdu.'
Yılları geçirmek, yemek içmek tanımaya yetmiyor demek ki. Tanımak için üç şeyden birini yapmak gerekiyor, ya onunla ticaret yapacaksın, ya yolculuk yapacaksın ya da komşuluk yapacaksın.
Etrafındakileri tanımak, kimin ne olduğunu bilip ona göre tedbir almak, ona göre davranmak, hayat denen ince sanatın icrasında usta bir şefin vazgeçmemesi gereken önemli bir enstrüman olsa gerek.
Unutmayalım, üç şey: Ticaret, yolculuk, komşuluk. Ticaret, yolculuk, komşuluk. Ticaret, yolculuk, komşuluk.
