Milli Güvenlik ve Din Kültürü Dersleri

Milli güvenlik derslerini genç ve saf bir öğrenci olarak çok severdim. Çünkü değişik bir dersti. Bir kere her şeyden önce sınıfa farklı birisi girerdi, üniformalı birisi. Okuldan olmayan birisi. Çok değişik gelirdi, değişik olduğu için de eğlenceli...

Hamdolsun artık bu dersi sivil öğretmenler veriyor.

O zamanlar gördüğüm bu manzara aklıma şu soruyu getirdi: Madem Milli Güvenlik dersine bir asker, örneğin bir albay giriyor da,  Din Kültürü dersine bir imam girmiyor?

En azından ayda bir de girebilir.

Hatta ders en azından ayda ya da iki ayda bir uygulamalı olarak camide de verilebilir.

Örneğin lisede resim öğretmenimiz bizi manzara resmi çizmemiz için göl kenarına götürmüştü, Din Kültürü öğretmeni de neden öğrencilerini camiye götürmesin ki?

Hem biliyoruz ki liseye gelip de daha caminin içerisinden adımını atmamış, o atmosferi hiç yaşamamış o kadar çok sayıda genç kardeşimiz var, onlara da hoş-güzel tecrübe olur.

Belki anlatmakla bitiremeyeceğimiz sayısız faydasının olacağı kanaatindeyiz. Talep ediyoruz. Duyurulur.

Bunlar ufak tefek şeyler, ama bu ufak nüanslara bile o kadar muhtacız ki, tarifi mümkün değil.

Dip Not: "Aman laikliğe aykırı olmasın" diyen çıkarsa peşinen söyleyelim, Din Kültürü dersindeki teorinin bir uygulamasından, tabiri diğerle pratiğe dökülmesinden ibaret olan bu olayın laikliğe aykırı olması akla aykırıdır, çünkü "dinin teoriden pratiğe dökülmesi laikliğe aykırıdır" demek "oruç tutmak, namaz kılmak, hacca gitmek laikliğe aykırıdır" demek gibi birşeydir. Nitekim din kültürü teoriden ibaret değildir, hayatın içine nüfuz etmiş, pratikteki uygulamaları yaşamımızı kuşatmıştır. O ne güzel kuşatmadır! Neticede teorisi öğretilirken laikliğe aykırı olmayan bir şey pratiği öğretilirken-icra edilirken de laikliğe aykırı olmaz, olamaz. Hem bir öğrenci Ramazan'da okula oruçlu gelip gitse hiçbir akıl sahibi bunun için laikliğe aykırıdır diyemez, Din Kültürü dersinde de uygulama olarak bir camii ziyareti bu bağlamda öğrencinin okulda oruç tutması nevinden bir fiildir, fazla abartılacak, öyle bir bardak suda fırtına kopartılacak bir tarafı yoktur. Peşinen belirtelim.