Biz en bilgili olmak zorundayız.
Biz en güçlü olmak zorundayız.
Biz en zengin olmak zorundayız.
Bu zorunlulukları kimilerimiz vicdanlarında gereklilik olarak hisseder, kimilerimiz ise yükümlülük olarak hisseder.
En bilgili, en güçlü, en zengin olmak için dünyaya dalmak, ehli dünya olmak gerekiyor gibi gelebilir insana, hayır. Niyet halis olunca, niyet ahiret olunca, dünya gayreti de ibadet olur, her anı sevap olur, ahirette açan bir çiçek, cennette ikram edilen bir meyve olur.
Biz kendimizi en bilgili, en güçlü, en zengin yapmak için çalışmalıyız, ama bu çalışmamız kendimiz için olmamalı.
Gayret ümmet için olmalı. Alemi insan için olmalı.
"Gayret ümmet içindir" mücahidin düsturu olmalı.
Bilgili olacaksın ki cahilliği boğasın, güçlü olacaksın ki mazlumu koruyasın, zengin olacaksın ki ihtiyaç sahibine veresin. Hiç birini de kendinden bilmeyeceksin.
Gayret edeceksin, ama gayreti dahi kendinden bilmeyeceksin. Gayret dahi bir lutfu ilahidir, bilesin. Hem nasıl kendinden bilebilirsin? Sen zaten hiç hükmündesin. Sonsuz bir zaruret, fakirlik ve acziyet içindesin. Ne yerleri delebilir, ne de dağlara yetişebilirsin.
Sen zaten hiç hükmündesin.
En bilgili, en güçlü, en zengin olmalıyız. Bunun için helal dairede ne gerekiyorsa yapmalıyız. Yeter ki niyetimiz halis olsun, o zaman uykumuz dahi ibadet olur.
Sen gayretini göster, niyet hayırsa bil ki akıbet de hayır.
